آیه 140 سوره آل عمران / تلک الایام نداولها بین الناس / و این روزها را به نوبت میان مردم میگردانیم/ مردم در این آیه گاها دیندارو گاها غیر دیندارند چرا که دارای عقل و اختیارند/ لذا روزگار را خداوند میان همه مردم چه دیندار و چه غیر دیندار میگرداند تا همه امتحان شوند / روزگار را خداوند میان مردم میگرداند تا مردم صلح جو و دارای حیات و زندگی سالم از مردم غیر صلح جو و دارای حیات ناسالم تفکیک شوند و همه در این بازه امتحان شوند/ این گردش روزگار اختیارش با مردم است نه اجباری / لذا انتخاب صلح و حیات سالم داشتن یا خشونت و حیات ناسالم داشتن با اراده و انتخاب مردم است / بنابراین انتخاب حکومت و پذیرش دین با مردم است نه حاکمان/ حاکمی که خود را متولی دین برای مردمش بداند و زور و اجباردینی را حاکم کند در اراده و خواست مردم دخالت کرده که بر خلاف اراده الهی است/
آیه 15 سوره رعد / تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند -از روی اطاعت یا اکراه- و همچنین سایههایشان، هر صبح و عصر برای خدا سجده میکنند.
آیه 256 سوره بقره و آیه 99 سوره یونس / اگر پروردگارت می خواست یقیناً همه کسانی که روی زمین اند ]اجباراً[ ایمان می آوردند؛ ]ای
پیامبر! در حالی که خدا از بندگانش ایمان اجباری نخواسته[ پس آیا تو مردم را وادار می کنی تا به اجبار مؤمن شوند؟ ( 99 یونس)
در دین، هیچ اکراه و اجباری نیست ]کسی حق ندارد کسی را از روی اجبار وادار به پذیرفتن دین کند، بلکه هر کسی باید آزادانه با به کارگیری
عقل و با تکیه بر مطالعه و تحقیق، دین را بپذیرد (256بقره)
مردان و زنان نفاق پیشه و مردان و زنان مشرک را که به خدا سوءظن دارند، عذاب کند. حوادث بد زمانه بر آنها باد، و خدا بر ایشان خشم گرفته و لعنتشان کرده و جهنم را براى آنها آماده کرده و چه بد سر انجامى است
آیه 46 سوره عنکبوت / و با اهل کتاب جز با نیکوترین شیوه مجادله و گفتگو مکنید، مگر با کسانی از آنان که [در مجادله با شما] ظالمانه به میدان آیند، و بگویید: به آنچه به سوی ما و به سوی شما نازل شده است، ایمان داریم و معبود ما و معبود شما یکی است و ما تسلیم [فرمان ها و احکام] او هستیم.
آیه 20 سوره شوری/ کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش میدهیم و بر محصولش میافزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او میدهیم امّا در آخرت هیچ بهرهای ندارد!
آیه 72 سوره احزاب / ما امانت [الهى و بار تکلیف] را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم، و آنها [تکوینا] از پذیرفتن آن سرباز زدند و از آن هراسیدند، ولى انسان آن را بر دوش گرفت
آیه 48 سوره نحل / آیا آنان به چیزهائی که خدا آفریده است نمینگرند و دربارهی آنها نمیاندیشند که چگونه سایههایشان از راست و چپ منتقل میگردند (و گاهی بدین سو و گاهی بدان سو امتداد مییابند) و فروتنانه خدای را سجده میبرند؟
آیه 140 سوره آل عمران / فرمود و این روزها را میگردانیم میان مردم / نفرمود روزها را میگردانیم میان مذاهب یا ایدئولوژی ها یا دین یا حکومت ها /حکومت مذهب دین و ایدئولوژی ها نزد مردم اختیاری اند نه اجباری / لذا خلایق را فرمود میگردانیم چون خلایق صاحب انتخاب حکومت دین مذهب و ایدئولوژی اند نه برعکس / خالق صاحب و مالک خلایق است و قادر است روزها را میان مردم بگرداند نه خودکامگان و تمامیت خواهان/ صاحب حکومت و دولت ایدئولوژی ها مذاهب و دین مردمند چون مردم دست به انتخاب میزنند
آیه 140 سوره آل عمران / روزگار را با (اختلاف احوال) میان خلایق میگردانیم /
فرمود روزگار را میان خلایق میگردانیم نه میان حکومت ها و دولتها مذاهب ایدئولوژی ها و دین /لذا خالق از کلمه خلایق استفاده کرده نه دین یا مذاهب یا ایدئولوژی ها یا حکومتها و دولتها / چرا که دولت ها و حکومت ها مذاهب و ایدئولوژی ها و دین بدست خلایق اختیار میشودو اجباری نیست / لذا حکومت الزاما و اجبارا دینی یا مذهبی یا ایدئولوژیک نیست / بلکه مشروعیت و مقبولیت دولت و حکومت با مردم است چرا که فرمود روزگار را میان خلایق میگردانیم نه میان حکومت ها و دولتها مذاهب ایدئولوژی ها و دین / دیکتاتورها تصور میکنند میتوانند دولت و حکومت را بنفع خود و باند خود بگردانند/
آیه 44 سوره هود : پیدایش نوروز از لنگر انداختن کشتی نوح پس از طوفان نوح در کوه جودی یا همان آرارات آغاز شد . این مهم در حوالی بهار اتفاق افتاد و روز نو در آن روزگار برای یکتاپرستان آغاز شد و نوروز برای یکتاپرستان شد/ نوروز در واقع پیروزی خداباوران بر خدا ناباوران است که در زمان نوح ع اتفاق افتاد / و شگفت آور این است که امروزه خداناباوران نوروز را به خداباوران تبریک و شاد باش میگن
آیه 19 سوره آل عمران / خالق هستی را از تجلی کمالات خود در مرتبه نزولی آفرید و در این تجلی صلح همزیستی و حیات سالم را که حق است تجلی نمود / تجلی کمالات حق در خلق موجود با توحید بعثت امامت عدالت و معاد در ذرات هستی آغاز شد یعنی ذرات هستی که مجموعه ذرات در وحدتند با نظم و ترتیب و رهبری واحد و تعادل و هدفی برای رسیدن به کمال توحیدی شدند که بستر و فونداسیون خلقت است این بستر حاصلش صلح همزیستی و حیات سالم را در هستی تکوینا برقرار میکند تا حیات و تکامل ادامه یابد / لذا دین نزد خالق در هستی اسلام یا صلح همزیستی و حیات سالم است که حمد و ستایش مخلوق را بهمراه دارد /
در آیه 36 سوره اسرا میفرماید از چیزی که به آن علم ندارید پیروی نکنید / لذا همه چیز در عالم و هستی از علم پیروی میکند نه خرافات و اوهام و رویا / بنابراین معجزات و وحی هم علمی است / لذا علم توحیدی است یعنی از مجموعه اجزای در وحدت است که توحید میشود/ توحید هم علم است چرا که توحید وحدت اجزای درونی ذرات و مخلوق است /بنابراین توحید و علم همزادن و هر آنچه علمی است توحید دارد و هر آنچه توحیدی است علمی است/
آیه 52 سوره نحل / دین سامانه و سیستم هستی است که ثابت پایدار و واحد است و دو ویژگی خاص دارد یکی عام است در هستی و دوم اصول دارد لذا سامانه هستی است و در همه مخلوفات تکوین شده است و اجزای مخلوق را در وحدت قرار میدهد این وحدت توحید است و اجزای آن اصول دین است که توحید فونداسیون آن و بعثت امامت عدالت و معاد ستونهای آن بر فونداسیون توحید است اجزای مخلوق بر اساس قوانین هستی که اصول دین اندبا هم در وحدت اند این وحدت همراه با صلح همزیستی و حیات سالم درونی اجزاست / مستند به آیه 19 سوره آل عمران دین نزد خدا اسلام است و اسلام تسلیم به همزیستی وحیات سالم داشتن است و فرمان خدا صلح همزیستی و سالم زندگی کردن است این اسلام است دین است / دین هم تکوینی است هم تدوینی . همه خلقت توحیدی است . خلقتی بدون توحید نیست بنابراین دین سیستم هستی است که هستی بر آن بنا شده است . بنا برآیه 44 سوره اسرا وآیه 18 سوره حج همه آفرینش تسلیم خالق اند و اسلام دارند لذا همه مخلوقات در صلح همزیستی و حیات سالم دارند که دین تکوینی نامیده میشود و دین تدوینی شامل انبیاء و رسولان و کتب پیامبران اولوالعزم است/ دین واحد التوحید است چون فعل مخلوق است و خالق واحد الاحد/ دین مخلوقیست که هستی بر آن بنا شده است. خلقت بدون وجود دین ممکن نبود .خلقت ثمره وحدت اجزای آنست این وحدت توحید میباشد که فونداسیون وجود است/دین توحیدیا وحدت اجزای مخلوق در صلح همزیستی و حیات سالم است .
آیات 5 و 6 سوره توبه / و چون ماههای حرام به سرآمد، آنگاه مشرکان را هرجا که یافتید بکشید و به اسارت بگیریدشان و محاصرهشان کنید و همه جا در کمینشان بنشینید، آنگاه اگر [از کفر] توبه کردند و نماز برپا داشتند و زکات پرداختند، آزادشان بگذارید که خداوند آمرزگار مهربان است (۵) و اگر کسی از مشرکان از تو پناه خواست به او پناه بده، تا آنکه کلام الهی را بشنود، سپس او را به جای امنش برسان، این از آن است که ایشان قومی ناآگاهاند (۶)
مشرک بد دیندار است اگر بنا بر کشتن مشرک بود دیگر سخن از اسارت و پناه دادن به مشرک در این آیات نبود/
آیات 60 و 61 سوره انفال / برای (مبارزهی با) آنان تا آنجا که میتوانید نیروی (مادی و معنوی) و (از جمله) اسبهای ورزیده آماده سازید، تا بدان (آمادگی و ساز و برگ جنگی) دشمنِ خدا و دشمن خویش را بترسانید، و کسان دیگری جز آنان را نیز به هراس اندازید که ایشان را نمیشناسید و خدا آنان را میشناسد. هر آنچه را در راه خدا (از جمله تجهیزات جنگی و تقویت بنیه دفاعی و نظامی اسلامی) صرف کنید، پاداش آن به تمام و کمال به شما داده میشود و هیچ گونه ستمی نمیبینید. (۶۰) اگر آنان به صلح گرایش نشان دادند، تو نیز بدان بگرای (و در پذیرش پیشنهاد صلح تردید و دودلی مکن و شرائط منطقی و عاقلانه و عادلانه را بپذیر) و بر خدای توکّل نمای که او شنوای (گفتار و) آگاه (از رفتار همگان) است.
این آیه درباب مبارزه با کافران است نه اهل کتاب به این نکته توجه شود
امر واجب امر ایجابی است یعنی برای ماحصل شایسته بایدسازندگی کنی؛ خود را بسا زی، روابطت را با دیگران و محیطت بسامان کنی تا
شایسته دریافت شایستگی شوی! وجوب در مقابل سلب است یعنی به خلاف امور سلبی که باید نکنی امور ایجابی را باید با حساب و کتاب و تمرین و استمرار و سازندگی موجب شوی تا سازندگی ایجاد کنی! در امر سلبی از ادامه روندی که در آنی باز می ایستی و خود را مبرا می کنی و در امر ایجابی خود را بازمی سا زی یا متولد می کنی! آ ری در واجبات دینی اجبار راه ندارد که « لا إکْراهَ فی الدِّ ین » انسان از امور زشت خود را بازمیدارد مانند حرام های الهی تا در خود سازندگی ایجاد کند این باز ایستادن و بازسازی اجباری نیست بلکه ایجابی است/رسیدن به شایستگی ها اجبارا بی معناست بلکه امری ایجابی است یعنی خودت برای رسیدن به آن شایستگی باید سازندگی کنی/
آیه 4 سوره محمد / رقب ریشه رقاب است و یعنی مراقبت شدید با چشم / میگوید هنگام کارزار چهار چشمی مراقب حق پوشان باشید/ ضرب الرقاب در آیه چهارچشمی مراقبت کردن است نه گردن زدن / چرا که بعد از گردن زدن دیگر به بند کشیدن در دنباله آیه چه معنایی دارد؟
فردی که مسلمان است یعنی پذیرفته صلح همزیستی و حیات سالم را اما ایمان درستی بخدا ندارد این فرد کافر نیست اما گمراه است آیه 14 سوره حجرات
فردی که نه اسلام دارد یعنی نمیپذیرد صلح و همزیستی و حیات سالم و ایمان بخدا هم ندارد این فرد کافر است/ کافر حق پوشاننده است یعنی صلح و همزیستی و حیات سالم را و همچنین خدا را که حق هستند منکر میشود
فردی که ایمان بخدا دارد و اسلام ( صلح همزیستی و حیات سالم ) را هم پذیرفته مسلمان است
فردی که ایمان بخدا دارد و اسلام را هم پذیرفته و شریعت را هم که از دین است میپذیرد این فرد مومن مسلمان است/
فردی که اهل کتاب است یعنی شریعت را پذیرفته اما دو خدا را میپرستد مشرک است/
حالا سبک سنگین کنید ببینید در کدام دسته اید